مقایسه تأثیر سنا و پلیاتیلن گلیکول در آمادهسازی روده به روش رادیوگرافی در سگ

زمینه مطالعه: آماده‌سازی روده‌ها پیش از انجام تصویربرداری با اشعه ایکس برای نیل به یک تشخیص صحیح الزامی است. هدف: این مطالعه به منظور مقایسه اثرات سنا و پلی‌اتیلن گلیکول در آماده‌سازی روده سگ‌ها پیش از رادیوگرافی از محوطه شکمی صورت گرفت. روش‌کار: شش قلاده سگ بالغ سالم از نژاد مخلوط، از هر دو جنس به فاصله سه هفته یکی از دو دوز g 4 و 8 به ازای هر کیلوگرم پلی اتیلن گلیکول و یا mg 20 به ازای هر کیلوگرم سنا را از طریق لوله معدی دریافت کردند. از حدود 12 ساعت قبل از تجویز داروها به سگ‌ها غذا داده نشد. رادیوگراف‌های استاندارد توسط رادیولوژیست غیر مطلع از نوع رژیم آماده‌سازی، بررسی و وجود مدفوع و گاز در کولون و راست روده، رادیواپسیته مدفوع و کیفیت رادیوگراف‌ها جهت تشخیص، با یک معیار از صفر تا سه (صفر = نامناسب تا سه = عالی) امتیازبندی شد. نتایج: هر دو دوز پلی‌اتیلن گلیکول و سنا امتیاز آماده‌سازی روده در سگ‌ها را به شکل معنی‌داری بهبود بخشیدند (05/0>p). هیچ‌گونه اختلاف معنی‌داری بین سه گروه از نظر امتیاز آماده‌سازی کولون، رادیواپسیته مدفوع و کیفیت رادیوگراف‌ها وجود نداشت (05/0≤p). پلی‌اتیلن گلیکول با دوز g 8 به ازای هر کیلوگرم در مقایسه با دوز g 4 به ازای هر کیلوگرم به شکل معنی‌داری حضور مدفوع در راست روده را کاهش داد (05/0>p). هم‌چنین از نظر بالینی و عوارض جانبی داروها، سگ‌های سه گروه تفاوتی نداشتند. نتیجه‌گیری نهایی: چنین می‌توان نتیجه گرفت که استفاده از پلی‌اتیلن گلیکول با دوز g 8 به ازای هر کیلوگرم و سنا برای آماده‌سازی روده در سگ‌ها بی‌خطر و مؤثر بوده و به خوبی توسط سگ‌ها تحمل می‌شود.